Ertuğrul Özkök yazdı…
Son 2 yılda okuduğum en enteresan haberlerden biri şuydu:
“Seks oyuncakları için ISO 3533 standartlarının oluşturuldu. ”
Evet kal pandeminin ortasıydı ve 2021 yılında Dünyada üretilen seks oyuncakları için bir kalite standardı evrakı oluşturuldu.
Ve kimi seks oyuncağı üreticileri bu belgeyi aldı.
Yani artık bildiğimiz vibratörlerin de bir ISO dokümanı var.
DOĞAYA SAYGILI İKİNCİ EL VİBRATÖR
PAZARI SON 2 YILDA NE KADAR BÜYÜDÜ
Yine son 2 yıldaki bir öteki değişik gelişme ise seks oyuncakları pazarında “İkinci el” pazarının doğması ve gelişmesi.
Yani internet üzerinden kullanılmış bir ikinci el vibratör satış pazarı doğmuş.
Bu pazar 2019”dan 2021 yılına kadar geçen 2 yıl içinde yüzde 140 büyümüş.
Peki nüfus olarak bakarsanız nasıl bir büyüklük bu?
Tabii ki muhafazakar Türkiye’de bu sayılara ulaşmak kolay değil.
Ama mesela Fransa’da 2022 yılında, yani geçen yıl, hayatında en az bir kez seks oyuncağı kullanmış erkek ve bayan nüfus yüzde 51 olmuş.
1992’de bu sayı yüzde 7 imiş.
Anlayacağınız vibratör kullanan sayısı olağandışı artarken, vibratörün üretim kalitesi de artıyor.
Son 2 yıldır trend ise “Geofriendly vibratör ve seks oyuncağı” olmuş.
Yani tabiata saygılı vibratör.
GEÇEN PAZAR SEÇİME GİREN PARTİLERDEN
HANGİSİNİN İSO DOKÜMANI VARDI
Önümüzdeki hafta başkanlık seçiminin ikinci çeşidi yapılacak.
Sizin aklınıza gelir mi lakin benim hınzır ve mendebur aklıma şu soru düştü:
Bu yüzyılda vibratörün bile ISO evrakı var da, siyasi partilerin ve siyasetçilerin niçin yok?
Çok mu fantezi bir soru sizce…
Yahu arkadaş vibratöre ISO 3533 kalite dokümanı almak fantezi bir davranış olmuyor da, siyasette kalite evrakı istemek mi yalnızca bir Nişantaşı monşerinin aklına gelebilecek fantezisi oluyor?
Bu belgeyi almayı akla bile getirmeyen siyasetçiye ve partiye mi kızalım…
Yoksa siyasetçiden bu kalite dokümanını istemesi gereken seçmene mi…
HÜRRİYET”İN ALDIĞI İSO EVRAKI
ÇANKAYA KÖŞKÜ”NE GİTMİŞTİ
Hürriyet 2000’li yıllarda Avrupa”da ISO Evrakı alan birinci gazete olmuştu.
Bu belgeyi almak için düzenlediğimiz merasime devrin Cumhurbaşkanı merhum Süleyman Demirel de katılmıştı.
Demirel orada bir konuşma yapmış ve kıymetine değindikten sonra bizden şunu istemişti:
“Aldığınız bu belgeyi çerçeveletip bana verin, Çankaya’nın duvarında sergileyeceğim…”
Öyle yapmıştık.
Şimdi o doküman ne oldu bilmiyorum.
Sonraki Cumhurbaşkanı Ahmet Necdet Sezer bizden pek hazzetmediği için muhtemelen depoda bir yere attırmıştır.
O PERİYOTTA HÜRRİYET’İN
DEĞERİ 1.8 MİLYAR DOLARA ÇIKTI
Ama o evraktan sonra bize ne oldu?
Yönetim prensiplerini o dokümanın standartlarına uygun hale getirdik.
Halka açık Hürriyet’in piyasa pahası 1.8 milyar dolara kadar yükseldi.
Ama içerik bakımından tıpkı kaliteyi tutturabildik mi derseniz, maalesef tutturamadık.
Eee ne de olsa biz de bu ülkenin insanıyız.
Futbolcusu, İş insanı neyse biz de biraz oyuz…
Ama “Guguk Kuşu” sinemasındaki kahramanı McMurphy üzere biz de “Hiç olmazsa denedik…”
Ya siyaset…
Önümüzdeki hafta bir defa daha göreceğiz…
Onlar hiç olmazsa denemediler bile…
Ya siyaset hakkında konuşan kafalar…
Çoğunun vibratör kadar bile aklı olmadığını söylersem kimse üzerine alınır mı…
Aman alınmasın…
Alınmasın ki, bugün olmayan ISO dokümanlarıyla, bana dümdüz gitmesinler.
NOBELLİ ORHAN PAMUK”İN KİTAPLARININ
SATIŞI BİLE NİÇİN DÜŞÜYOR
Bugün Pazar, “Küçük Hoş Şeylere” devam edeyim.
Dünyada kültür hayatı en varlıklı ülkelerden biri olan Fransa’da “Yabancı edebiyat” kitapları satışları tepetaklak gidiyormuş.
Orhan Pamuk üzere Nobelli muharrirlerin kitaplarının satışları bile güzelce düşmüş.
Demek ki Fransa kültürel bakımdan içine kapanıyor.
Bence bu bütün dünya için makûs haber.
Demek ki bütün ülkeler yavaş yavaş kendi içlerine dönüyor.
ÖYLEYSE İKİ KIZ ARKADAŞIN
HİKAYESİ NİÇİN 800 BİN SATIYOR
Buna karşılık Fransa’da çok satan yabancı bir kitap var.
İtalya’da “Elena Ferrante” takma ismiyle yazan muharririn Türkiye”de de yayınlanan 4 ciltlik “Benim Hoş Arkadaşım” kitabı 800 bin satmış.
Napoli’nin fukara varoşlarında 1950’li yıllarda iki kız arkadaşın ilkokulda başlayan arkadaşlıklarını anlatan bir roman bu.
Michele Obama’nın müracaat kitabı olmuştu.
Romandan yapılan televizyon ikisi çok beğenmiştim.
Bana 1950’li yıllardan itibaren İzmir”de Kahramanlar”daki kendi mahallemi anlatıyordu sanki…
Sahici, direk, yalın bir hikaye…
ÇOK OKUNAN BİR DEMODE
HETEROSEKSÜEL ERKEK
Peki Fransa’da bugünden ne okunuyor?
Türkiye”de tanıştığım ve çok sevdiğim Frederic Beigbedder’in yeni kitabı 4”ncü sıradan birinci 10’a girmiş.
Kitabın ismi farklı:
“Demode bir Heteroseksüelin İtirafları…”
Tabii ki çabucak getirtip okuyacağım…
Fransa’de reklamcılık dalından gelmiş tam fırlama diyeceğim bir edebiyatçı Beigbedder. Fransa edebiyat nomenklaturasını, müesses nizamını altüst eden bir müellif.
HETEROSEKSÜEL BİR ERKEĞİN EN
BÜYÜK BAĞIMLILIĞI NE OLABİLİR
Kitabın ismi beni cezbetti.
Heteroseksüelliğin artık demode bir şey haline geldiğini anlatan bir başlık okutmaz da ne yapar…
Ne anlattığı merak ettim.
Sadece şunu dediğini öğrendim:
“Vazgeçemediği bir bağımlılığım var: Bayana düşkünüm…”
Eh bana da pek yabancı bir his değil.
Charles Aznavour’un “Plaisirs Demodes” (Demode hazlar) müziği ile güzel gidebilir.
DEMODE BİR HETEROSEKSÜELİN
HAFTA SONU İÇİN YENİ ŞARKILARI
Spotify’u bu son 2 haftada konulan müziklerden kimileri güzeline gitti.
Bir adedini geçen gün yazdım.
Teoman’ın yine yorumladığı “Alev Alev”…
Feridun Düzağaç’ın müziği güya müzikçiden müzikçiye jenerasyon atlayarak ilerliyor.
Bu ortada Semiramis Pekkan’ın evvelden söylediği “Those Were The Days” müziğinin Türkçe aranjmanı “ tekrar doldurdu.
Bu kez yanında ..var.
Vallahi hiç de üzücü gelmedi bana…
Bu ortada Engelbert Humperdinck’in “A Man Without Love” müziğinin da bir coverı çıktı.
Humperdinck kendisi üzere yaşlı bir İspanyol müzikçi Angelica Maria ile birlikte müziğini coverlamış.
O da âlâ geldi.
İKİ BABA BİRLİKTE
MOON RIVER’I ÇALINCA
Ama demode bir heteroseksüel olarak bu haftanın benim için en büyük sürprizi iki babanın baba bir klasiği yorumlaması oldu.
Eric Clapton ile Jeff Back Moon River”ı yorumluyor.
Moon Rover denince tabi ki, Tnuman Capote, Audrey Hepburn ve Tiffany”de Kahvaltı sineması aklıma geliyor.
Clapton”un Fender gitarı ile Jeff Beck’in Les Paul gitarının düeti…
İşte bu hayal kırıklığı ile dolu bir haftanın ilacıydı…
Demode heteroseksüelin demode hazları haftası bu türlü başladı.
İnşallah bu türlü devam eder.
İNSANLIĞIN AYAKKABI TARİHİNDE
KAÇ İHTİLAL YAŞANMIŞTIR
Bu ortada Ben Affleck”in yönettiği, Matt Damon’un oynadığı “Air” sinemasını de tekrar tavsiye ederim.
Bugün yılda 4 milyar dolarlık bir satış sayısına ulaşan Air Jordan ayakkabının tasarlanış hikayesi…
Filmde pazarlamacı çocuk Nike’ın ayakkabı tasarımcısına “Bana devrimci bir ayakkabı yap” dediği vakit tasarımcının şu karşılığı beni çok şaşırttı:
“Ayakkabıda tek ihtilal bundan 600 yıl evvel yapıldı…”
Neydi o ihtilal derseniz…
Sağ ve sol ayakkabının farklı kalıplar olarak tasarlanmasıymış…
AYAKKABI DEDİĞİNİ YALNIZCA
BİR AYAKKABIDAN MI İBARETTİR
Bir de şu cümle…
“Ayakkabı dediğin şey yalnızca bir ayakkabıdır…
Ta ki bir insanın ayaklarına giyilinceye kadar…”
Sonra öteki bir şey olur…
Hadi hiç anlamadığım ve bir türlü İSO bölgesi alamayan siyaset için bir cümleyle bitirelim demode pazar hazlarımı…
Siyaset te yalnızca Makyavelist bir harekettir mi ibarettir…
Evet…
Ta ki beşere dokununcaya kadar…