Çiğdem Yılmaz – İranlı Sama Kamami(34), baskının olmadığı bir ülkede oğlunu büyütmek istediği için 4 yıl evvel İzmir’e geldi. Özel bir okulda İngilizce öğretmenliği yapan genç bayan ülkesinde aylardır devam eden çabayı takip ederken oradaki mücadaleye dikkat çekmek istedi. Bunun için de İzmir’de yaşayan bayanlara üzerinde “Saçınızın rüzgarda dalgalanmasına müsaade vermenizin İran’da cürüm olduğunu biliyor muydunuz?” yazılı kartlar dağıttı. Genç bayanın tek kişilik aksiyonu toplumsal medyada süratle yayılırken büyük takviye gördü.
‘Sorguladığım için buradayım”
“Tek isteğimiz özgür ve eşit bir yaşam” diyen Karami, “Ülkemi çok seviyorum lakin zorunluktan geldim. Bayanın yok sayıldığı, ikinci sınıf görüldüğü bir rejimde oğlumun büyümesini istemedim. 30 yıl boyunca ben bu rejime katlanmak zorunda kaldım kâfi. Şimdi 20 yaşındayken ceketimin uzunluğu kısa diye ahlak polisi tarafından karakola götürüldüm. Hayatımda duymadığım küfürlere ve hakaretlere maruz kaldım. Ailem, karakola onlara nazaran uygun bir kıyafet getirdikten sonra fotoğraflarım çekildi, imzam alındı ve sonra özgür bırakıldım. Benim yaşadığım bir çok kişinin yaşadığının yanında çok hafifti. Öldürülen, azap gören, zindanlara atılanlar oldu…” diye konuştu.
İran’da bayan erkek eşitliğinin katiyetle olmadığını vurgulayan Karami, “İran’da bayanlar her alanda ikinci sınıf muamelesi görüyor. Bu çok lakin çok saçma. Düşünün, ben bir bayanım ve benim kaç tane çocuk yapacağıma bile oburu karar veriyor, buna bile karar veremiyorum. Yanımda erkek olmadan seyahat edemiyorum. Bu ve bunun üzere binlerce yasak var. Dans etmeniz, müzik söylemeniz, bisiklete binmeniz yasak. Bunların mantıklı tek bir açıklaması yok. Günahsa herkese günah olmalı, neden yalnızca bayana. Yıllarca bunu sorguladığım için tahminen de bugün buradayım” dedi.
‘Milyonlar kafeste’
Karami kelamlarına şöyle devam etti:
“İran’da yaşayanlar yıllardır bir kafesin içerisinde. Kafesten benim üzere çıkıp giden binlerce insan oldu, milyonlarca insan hâlâ o kafesin içinde. Tahlil kafesten gitmek değil, kafesi kırmak. Bu sefer inşallah o kafes kırılacak ve milyonlar özgür olacak. Zira o kafes kırılmadıkça Mahsa Aminiler ölmeye devam edecek.”
‘Ağlayarak takip ediyorum’
Mahsa Amini’nin öldürülmesinin kıvılcımı ateşlendirdiğini belirten Karami, “Kadınlar hatta bayanlarla birlikte kimi erkekler de yıllardır bu rejime karşı. Mahsa Amini’nin öldürülmesi de artık bardağı taşırdı. Bugün İran halkı rejime karşı önemli bir gayret veriyor ve gayretlerini mevti göze alıp veriyorlar. Bayanı da erkeği de çocuğu da bu çabanın bir modülü olmuş durumda. Ben her gün ağlayarak bu protestoları takip ediyorum. Ben de o uğraş dikkat çekmek için ne yapabilirim, seslerini nasıl duyurabilirim diye düşündüm ve ‘Saçınızın rüzgarda dalgalanmasına müsaade vermenizin İran’da cürüm olduğunu biliyor muydunuz?’ kartları dağıtmaya karar verdim. Eşim itinayla bu yazının yer aldığı onlarca kart hazırladı ve ben de her bayana dağıttım. Çok olumlu dönüşler aldım” halinde konuştu.